DOING THE DIRTY WORK

Sergi, Avusturya’daki güncel sanatsal, feminist ve politik olaylar bağlamında kadın* yeniden üretim emeğinin eleştirel olarak incelendiği bir araştırma projesine dayanıyor. Serginin yaratıcıları - (Güney) Doğu Avrupa ülkelerinden, Viyana’da yaşayan ve araştırma uygulamalarını geliştiren küratörler ve anneler - ev işleriyle ilgili mevcut sanatsal üretimi ve işgücü piyasası için gelecekteki işgücünü yetiştirilmesini inceliyorlar.

Batı ́nın gözünde Doğu ve Güneydoğu Avrupa, Avrupalı olmayan yerler olarak görülüyor. Doğu ve Batı arasındaki bitmek bilmeyen düşmanlıklar ve çatışmalar, özellikle yerli olmayanların akınının yerleşik siyasi, ekonomik ve kültürel statükoyu sarstığı Viyana şehri gibi Batı’nın kendini kozmopolit olarak ilan eden sınır bölgelerinde görülebilir. (Güney-) doğu bölgelerinden gelen fikirler, kavramlar ve kültürel unsurlar genellikle ilham
verici veya etkili olarak görülmezken, “Ausländer:innen”/Yabancılar olarak adlandırılan halk en iyi ihtimalle ucuz bir işgücü olarak görülüyor. Yerleşik önyargılar, esas olarak onların temizlikçi ve işçi olarak çalıştıkları varsayımına dayanır. Pek çok araştırmacının, çalışanlarının ve sanatçıların genellikle anavatanla ilgili konularda çalıştığı akademik ve sanatsal alandaki statüleri daha az belirgin ama aynı derecede yerleşiktir, çünkü bu genellikle Avusturya sanat dünyasına girmenin tek yoludur. Bu anlamda kaçınılmaz olarak şu soru ortaya çıkıyor: Kadın* yeniden üretim emeği gibi konular, Avusturya sanatında çeşitli kültürel ve sanatsal eğilimler için uygun bir buluşma noktası işlevi görüyor mu?

İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra ilk kadın* misafir işçilerin (Gastarbeiter:innen) ağırlıklı olarak 1960’larda Avusturya’ya gelip kaldıkları gerçeği; küratörleri, onların Avusturya feminist söylemine nasıl ve ne ölçüde entegre olduklarını incelemeye sevk etti. Avrupa’da yaşanan güncel gelişmeler bir başka kitlesel göçe yol açarak, özellikle çocuklu kadınları* ülkelerinden kaçmaya zorladı. Bu kadınlar* geçimlerini sağlamak için muhtemelen çeşitli işlerde çalışacaklardır. Ancak onların hayatta kalma odaklı bu kararları, nihayetinde işgücü piyasasında nasıl kullanılacak? Seçtikleri kariyerlerine bir daha devam edebilecekler mi? Sanatçılar ve kültür işçileriyseler eğer, Avusturya sanat sahnesinde kendilerini nasıl ve hangi koşullar altında öne çıkaracaklar?

“Pis işleri yapmak” sergisi sadece Doğu ve Güneydoğu Avrupa’dan gelen kadın* sanatçıların yeniden üretim emeği konusundaki görsel çalışmalarını göstermekle kalmıyor, aynı zamanda Avrupa feminizminin hegemonyası ve gündelik yaşam üzerindeki etkileri hakkında bir tartışma başlatmayı da amaçlıyor. Akademik çevrelerin dışındaki gündelik yaşam, göçmen kadınların* bakım işçisi olarak görünmez sayıldığı işlerin özselleştirilmesi ve yukarıda bahsedilen konulara yeni ve taze bir eleştirel bakış açısı sunuyor.